A+ A A-

Pogrzeb z kremacją zwłok

OBRZĘDY POGRZEBU ZWIĄZANE Z KREMACJĄ ZWŁOK

 

WPROWADZENIE

 

  1. Kościół uczy, że ciała zmarłych powinny być traktowane z szacunkiem i miłością wypływającą z wiary i nadziei zmartwychwstania. Zgodnie z biblijną tradycją Kościół usilnie zaleca zachowanie dotychczasowego zwyczaju grzebania ciał zmarłych, dopuszcza jednak kremację zwłok, jeśli nie została dokonana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej, a zwłaszcza jeśli nie podważa wiary w zmartwychwstanie ciała. (por. KPK, kan. 1176; KKK 2301).
  2. Pewne dyspozycje dotyczące kremacji podają „Obrzędy pogrzebu dostosowane do zwyczajów diecezji polskich” (Katowice 1991). Ze wskazań tych wynika, że przed kremacją należy odprawić obrzędy w kościele, kaplicy cmentarnej lub w pomieszczeniu krematorium według form podanych w rytuale. Zawsze jednak należy podkreślać pierwszeństwo grzebania ciał, które „Kościół wyżej ceni, ponieważ sam Chrystus chciał być pogrzebany. Należy również unikać niebezpieczeństwa zgorszenia lub zdziwienia ze strony wiernych” (n. 15).
  3. Wyższość grzebania zwłok uzasadnia późniejsze wyjaśnienie Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego (1977 r.), która na pytanie: czy można odprawić obrzędy pogrzebowe nad urną z prochami zmarłego, wyjaśnia, że „nie wydaje się stosownym, aby nad prochami celebrowano obrzędy, które mają na celu uczczenie ciała zmarłego. Nie chodzi tutaj o potępienie kremacji, ale o zachowanie prawdziwości i czytelności znaku liturgicznego. Prochy bowiem wyrażają zniszczenie ludzkiego ciała oraz zaciemniają i nie oddają idei „snu” w oczekiwaniu zmartwychwstania. Ponadto to właśnie ciału, a nie prochom, oddaje się cześć w czasie liturgii, ponieważ od chwili chrztu świętego stało się ono świątynią uświęconą przez Ducha Świętego” (Notitiae 13 (1977) s. 45).
  4. W podobnym duchu szacunku do ciała zmarłego wyraża się również Katechizm Kościoła Katolickiego, który stwierdza: „Żegnając zmarłego, Kościół «poleca go Bogu». Jest to ostatnie pożegnanie, jakie wspólnota chrześcijańska oddaje swemu członkowi, zanim jego ciało będzie wyniesione i pogrzebane” (n. 1690).
  5. Narastająca w Polsce praktyka kremacji zwłok wymaga następujących ustaleń i wytycznych duszpastersko-liturgicznych:
  6. a) Obrzędy pogrzebowe z ostatnim pożegnaniem włącznie, z udziałem rodziny i wspólnoty parafialnej, zasadniczo należy odprawić przed kremacją ciała zmarłego, zgodnie z podanymi w rytuale formami i odpowiednio dobranymi stacjami (Obrzędy pogrzebu, s. 23-188). Do takiej praktyki należy wychowywać wiernych.
  7. b) Urnę po kremacji składa się w grobie lub w specjalnym kolumbarium (ścina lub kaplica na cmentarzu) bez zewnętrznej okazałości, z udziałem jedynie najbliższej rodziny, przy zastosowaniu niżej podanych obrzędów.
  8. c) W uzasadnionych przypadkach, np. po sprowadzeniu urny z prochami z zagranicy, obrzędy pogrzebowe, podane w rytuale, można sprawować nad samą urną, którą stawia się przed prezbiterium na odpowiednim podwyższeniu, obok zapalonego paschału.

 

 

DOKUMENTY STOLICY APOSTOLSKIEJ

KONGREGACJA DS. KULTU BOŻEGO

I DYSCYPLINY SAKRAMENTÓW

Dekret zatwierdzający dla Polski obrzędy pogrzebu związane

z kremacją zwłok i załącznik z uwagami Kongregacji

CONGREGATIO DE CULTU DIVINO

ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM

Prot. 972/09/L

POLONIAE

 

Instante Excellentissimo Domino Iosepho Michalik, Archiepiscopo Premisliensi Latinorum, Coetus Episcoporum Poloniae Praeside, litteris die 12 octobris 2009 datis, vigore facultatum huic Congregationi a Summo Pontifice BENEDICTO XVI tributarum, textum, lingua polonica exaratum, quod depositionem urnae post cremationem spectat, ut Appendicem ad Ordinem Exsequiarum, prout in adiecto exstat exemplari, perlibenter probamus seu confirmamus.

In textu imprimendo mentio fiat de approbatione ab Apostolica Sede concessa.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex aedibus Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, die 7 iulii 2010.

(+ Antonius Card. Canizares Llovera)

Praefectus

(+ Iosephus Augustinus Di Noia, OP)

Archiepiscopus a Secretis

* * *

KONGREGACJA DS. KULTU BOŻEGO

I DYSCYPLINY SAKRAMENTÓW

Prot. 972/09/L

DLA POLSKI

Na prośbę Jego Ekscelencji Józefa Michalika, arcybiskupa przemyskiego obrządku łacińskiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, wyrażoną w liście z dnia 12 października 2009 r., mocą uprawnień udzielonych tej Kongregacji przez papieża BENEDYKTA XVI chętnie zatwierdzamy przygotowany polski tekst dotyczący złożenia urny po kremacji, jako dodatek do obrzędów pogrzebu, który znajduje się w załączonym egzemplarzu.